لفور سلاملفور دوست داشتنی و زیبا

این روزها چه روزهای با عظمتی است؛ موسی به طور می رود و فاطمه به خانه علی، ابراهیم با اسماعیل به قربانگاه، محمد با علی به غدیر و حسین با تمام هستیش به کربلا!
روز عرفه و عید قربان مبارک.

عرفه آمد و من باز مصفا نشدم، حاجی معتکف یوسف زهرا نشدم، همه گشتند سفید و دل من هست سیاه، باز هم شکرکه پیش همه رسوا نشدم
التماس دعا

مطمئن باش ، حرفهایت هرچند تکراری باشد
یکی هست که به آنها گوش میدهد آن کسی نیست جز خدا

از پنجره ی روزگار به درخت عمر که مینگرم / خوشتر از یاد خداوند ثمری نیست

خدایا من چه سازم خسته ی راهی درازم
نه فرهادم که مرُد از داغ شیرین، نه ایوبم که با دنیا بسازم

خوشا دل سپردن به عشق خدایی / ز قید هوس های دنیا رهایی
خوشا، از گناهان همه توبه کردن / به درگاه حق، نیمه شب، چهر سایی
خوشا بر فراز جهان پر گشودن / گذشتن ز خودبینی و خود نمایی

یا رب رو سیاهم مکنی / محتاج گدا و پادشاهم مکنی
مو سیه ام کردی به رحمت خویش / با موی سپید رو سیاهم مکنی

در سکوتی که دلت دست دعا باز نمود
یاد ما باش که محتاج دعاییم هنوز

از خدا برگشتگان را کار چندان سخت نیست
سخت کار ما بود کز ما خدا برگشته است

جز خدا کیست که در سایه مهرش باشیم
رحمت اوست که پیوسته پناه من و توست

خدایا دیده ای بینا به من ده / دلی پر شور و بی پروا به من ده
دستم از هر چیز خالیست / دلی سرشار چون دریا به من ده

به خدا تا اندازه ی امیدوار باش که جرات گناه کردن پیدا نکنی
و از اون تا اندازه ی بترس که از رحمت اون ناامید نشوی

در زلال آفتاب نگاه خداوند، قنوت عشق را عاشقانه به زمزمه می نشینیم
در روز عرفه که سجاده ای به وسعت هستی گسترده است

تو آنچنانی که من دوست دارم ، پس مرا آنچنان کن که تو دوست داری

جز وصل تو دل به هرچه بستم توبه / بی یاد تو هر جا که نشستم توبه
در حضرت تو توبه شکستم صد بار / زین توبه که صدبار شکستم توبه

روز عرفه، روز بی پیرایگی و آراستگی در عرفات خدا
و روز زمزمه رازمندی های حسین و روز برخورد اشک و لبخند است

یا رب ز گناه زشت خود منفعلم / وز قول بد و فعل بد خود خجلم
فیضی به دلم ز عالم قدس رسان / تا محو شود خیال باطل ز دلم

خدایا
/> آن‌گاه که جان ها و اندیشه ها از نسیم فرح‌بخش نام و یادت سرشار است
/> بگذار در برکه عرفه، خود را از زنگار غفلت و معصیت شست‌وشو دهیم

می‎خواهم در ابری‎ترین لحظه‎ها فریاد بزنم و از باران عرفه سیراب شوم

ای جمله بی کسان عالم را کَس / یک جو کرمت یار من بی کَس بس
هر کَس به کسی و حضرتی می نازد / جز حضرت تو ندارد این بی کَس ، کَس

یا رب به محمد و علی و زهرا / یا رب به حسین و حسن و آل عبا
کز سر لطف بر آر حاجتم در دو سرا / بی منت خلق یا علی الاعلا

عرفه روزی است که خدا درهای مغفرت و بخشش و رحمتش را بر روی بندگان خود آنان می گشاید

دل در جوشش ناب عرفه، وضو می گیرد
و در صحرای تفتیده عرفات، جاری می شود
آن جا که ایوان هزار نقش خداشناسی است

حاجیان گرم دعا و زائر اصلی برفت
رفته سمت کربلای پر بلا امشب حسین
اگر باشد گناه عالمینم
چه غم دارم که غمخوار حسینم

روز بریدن از خاک و پیوند با افلاک و روز توسل به مقام ربوبیت حضرت حق است

=====================

حمد می گوییم خدای مهربان / خالق و سازنده این مکان

آفریده این زمین و آسمان / کائنات و جمله موجود آن . . .
روز عرفه مبارک